Na een afwezigheid van zes maanden kom ik - Cédric - terug op 4 september.
Het lijkt tegelijk een eeuwigheid en een vluchtigheid.
Maanden gevuld met:
- zorg voor onze lieftallige kindjes
- ons gezin eens echt laten coccoonen en terug te verbinden
- terugvinden van rust
- herontdekken van jeugdige plezieren die ik vergeten was.
Maar vooral zorg voor mezelf waarin de belangrijke vraag kwam:
"Hoe ben ik hier, in deze situatie, terechtgekomen?"
Een vanzelfsprekend antwoord is:
"Manneke, ge hebt gewoon teveel gewerkt!"
Het lijkt een simpel antwoord, maar wat ligt er in de diepte achter dat antwoord?
Waarom heb ik zo hard gewerkt!?
Waarom heb ik mezelf helemaal gepasseerd in dienst van anderen!?
Waarom was dat wegcijferen een comfortabele tweede natuur geworden!?
Hoe komt het dat ik het gevoel met mezelf voor een groot deel was kwijtgeraakt!?
Waarom heb ik mezelf en vooral mijn gezin niet op de eerste plaats gezet!?
.....!?
Dat ga ik natuurlijk niet helemaal uit de doeken doen, maar ze hebben wel tot veel inzichten gelijd en geleid.
Daarom laat ik jullie graag weten dat ik met veel goesting op 4 september de praktijk terug onveilig kom maken.
Voorwaarts & opwaarts!
Cédric